Het vrouwtje wikt, de hond beschikt…
De mand van Zorak kwam gisterenavond naast het kussen van
Flip in de slaapkamer te staan.
Zorak vond dat blijkbaar niet de juiste plek. Misschien kan
je daar vandaan de voordeur niet goed in de gaten houden, waar Alyda natuurlijk
zomaar ineens door naar binnen zou kunnen komen…
Hij bleef wat heen en weer lopen: tip tip tip tip naar de
kamer, tip tip tip naar het bed voor een knuffel, tip tip tip naar de gang en uiteindelijk
was het stil.
Ondine ging er een keer uit en keek eens waar Zorak lag: in
het ‘orthobed’ van Flip in de kamer! Even knuffelen en terug naar het warme bed.
Zorak kwam nog even kijken en verdween weer. Door dat alles was Flip blijkbaar
ook wakker geworden en hij ging zich eens uitgebreid omdraaien. Gewoontegetrouw
keek Ondine even of hij lekker lag, maar het kussen was leeg… Nog even iets
beter gekeken en ja, hoor: Flip lag in de mand van Zorak! En zo bleef het de
hele nacht!
Eén Eskimo en twee zandhazen
Lange kniekousen, een dikke broek, warme schoenen, een
fleecetrui met capuchon, een dik jack, een muts, de capuchon van de trui over
de muts en stevig dichtgeknoopt, een sjaal en dikke wanten… Wat hebben honden
het dan toch makkelijk! (Zondag 24 maart 2013, gevoelstemperaturen van -10 tot -15
graden!)
We liepen heerlijk op het strand: Zorak deed het verre
loopwerk naar de bal en Flip haalde de bal dan uiteindelijk op, als Zorak hem
ergens achterliet of met poten en neus te diep in het zachte zand had geduwd.
Langzamerhand veranderden de twee honden in zandhazen. Maar we
hebben genoten! Thuisgekomen wachtten nog twee dikke kluiven. Zorak had de
zijne heel snel verslonden. Flip liep er nog een beetje mee rond en liet hem
liggen, eigenlijk te moe om te kluiven. Razendsnel haalde Zorak hem naar zijn
mand, maar hij had niet lang plezier ervan, want hij moest hem afstaan, zodat
ook Flip zijn aandeel kreeg en alle opwinding lekker kan wegkluiven… Nu is het ‘Huisje
Weltevree!’ met net als in oude tijden, een zandtapijt op de vloer…
Etenstijd:
Twee zeer alerte honden…
Geritsel met zakjes….
‘Go to bed’…
Twee zenuwachtige honden in hun mand, toch even eruit want het
geritsel is zo aanlokkelijk.
‘No, go to bed’.
Twee bakken neergezet (zelfs nog even heen en weer gelopen om
een handdoekje te pakken) en toen eindelijk…:
’Smullen’…
Ieder in drie grote stappen bij de bak, eten, eten, eten en
tegelijk klaar. Daarna de bak van de ander controleren en verder leeglikken
(?Leger dan leeg kan toch niet?) Dan nog even in de eigen bak kijken en dan…
langskomen voor een knuffel: “dank je wel!”)
En terwijl ik dit schrijf brengt Flip mij een olifant J en
nu haalt Zorak hem weg en daagt Flip uit….
Het is genieten!!!!
super dat jullie zo genieten en dat het goed gaat!
BeantwoordenVerwijderenErna