Met bus en trein

Het werd toch mooi weer en dus ging de wandelafspraak in Velsen door. Een prachtige gelegenheid om met bus en trein te reizen, een ervaring die Amy absoluut in haar socialisatie proces nog moest meemaken.

Het instappen in de bus was lastig, maar verder is het gewoon 'een grote auto'.
De trap op in het station, terwijl er drommen mensen naar beneden komen lukte niet. De tijd die we nog hadden tot het vertrek van onze trein hebben we gebruikt om met de lift en later toch trap op en trap af (lang leven de tube zalm) perrons te bezoeken en aankomende en vertrekkende treinen te zien (en heel veel mensenbenen en rolkoffers en andere spannende zaken.)

De trein in was ook even een spannende stap, maar Amy zette die toch, maar toen vonden we allebei de trapjes naar boven of beneden toch echt een beetje te veel van het goede. We vermaakten ons op het balkon.
In Haarlem wachtte Erna met de auto op ons, dat was spannend, want Amy wilde iedereen enthousiast begroeten, maar moest tussen mijn benen blijven zitten, maar ook dat lukte.

Daarna in een heerlijk zonnetje wel een uur gerend met Kaiko en Zorak en andere honden, helemaal geweldig. Slapend naast Kaiko weer terug naar het station.

Even wat drinken uit de opvouwbare bak en even wachten. Nu droeg ik haar de trein en en direct door naar boven, zodat ik kon zitten en Amy kon liggen. Die kauwde op een kauwbotje, hielp toen de schoonmakers door eerst een dekseltje en daarna een koffiebekertje onder de bank vandaan te toveren en ze sliep even.
In Leiden sprong ze zelf uit de trein en namen we de lit naar beneden. Even wachten op een bus, even een kontje om erin te komen en een kwartier later waren we lekker thuis!

Een terugblik op het leven en overlijden van Flip

Flip

1-2-2001         16-12-2013

Het was een verrassing toen Erna Aarsen, één van de rolstoeldansers van Amstelveen, aankondigde dat ze een hulphond zou krijgen. Het was toen nog een vrij onbekend fenomeen. Vanaf het begin was ik veel met Golden Retriever Boris in de weer: ik mocht hem wassen en borstelen en meenemen naar het strand. Erna lag toen vaak in het ziekenhuis en Boris bleef dan bij mij. In de tussentijd ving ik ook enkele KNGF-hondjes op.

Toen Boris met pensioen zou gaan besloten we dat hij bij mij zou komen wonen. Op 8 september 2002 was het zover: en na een zorgvuldig geplande prepensioenperiode verhuisde Boris definitief naar Amstelveen. In Haarlem volgde Flip, (een zwarte kruising Labrador Retriever x Golden Retriever) Boris op.

Het duurde net iets meer dan één jaar. Ongeveer 6 weken na zijn 12^e verjaardag (26 september 2003) maakten Erna en ik de zware gang naar de dierenarts. Boris liep nog één maal langs de plank waar bij de dierenarts de lekkere koekjes lagen en viel toen op onze benen in slaap. Helaas kreeg hij nog een epileptische aanval, maar daar heeft hij zelf niets meer van gemerkt. Hij stierf met zijn kop op mijn schoot. Het verdriet was groot, heel erg groot en met veel tranen ruimden we alle spullen op.

 Maar het beef trekken. Er kwamen verschillende honden voor korte tijd en in 2007 ging ik definitief op zoek. Ook al vond ik 8,5 jaar te oud, ik keek binnen een uur wel zes keer opnieuw naar die ene foto op een herplaatsingssite en het verhaal erbij. En enkele weken later verhuisde Golden Retriever Beau naar Amstelveen. Van een lekkere dikke, luie schommel, die erg weinig had geleerd veranderde zij in een slanke, sportieve, actieve en gehoorzame, maar heerlijk eigenwijze hond. We deden cursussen, wandelden veel en ze ging vrijwel altijd mee naar het werk. Ineens werd ze heel erg ziek en anderhalve dag later overleed ze, 11,5 jaar oud, op 26 november 2010 bij de dierenarts, terwijl ik er naast zat en haar aaide, hoewel ze al in coma was.

Gelukkig wisten we dat het nog maar een paar maanden zou duren voordat Flip aan zijn pensioen toe was, dus ondanks dat het verdriet opnieuw erg groot was – zeker door het afschuwelijke einde -, verliep het proces toch anders dan bij Boris. (Helaas moest ik in de maanden erna nog tweemaal naar de dierenarts, eerst met kater Jip, die suikerziekte had en epileptische aanvallen kreeg en toen met poes Janneke, die wat dement werd, eenzaam was zonder Jip, en waarschijnlijk een hersenbloeding heeft gekregen.)

Er volgde weer een prepensioenperiode, waarbij Flip steeds vaker in Amstelveen was. Op 2^e Pinksterdag 2011 verhuisde hij definitief en 2 maanden later verhuisde hij mee naar Rijnsburg. We hadden een prachtige tijd met deze bijzondere hond. Wandelen, ook met Erna, zwemmen, spelen met de bal, knuffelen, aandacht vragen door zijn kop onder je arm te duwen, schoenen brengen en je achterna lopen met wat je had laten vallen…. Maar vooral een lieve, rustige, stabiele en betrouwbare hond!

Hij bleef er voor zijn leeftijd geweldig uitzien. Hij haalde, zoals 'afgesproken' met gemak zijn 12^e verjaardag en soms fantaseerde we al over een leeftijd van 13 of 14 jaar! Wij hoopten in ieder geval dat hij toch minimaal een half jaar kon helpen met het opvoeden van onze pup Amy, die op 21 oktober 2013 in huis was gekomen.

Ineens betrapten we erop dat we het niet meer over een half jaar, maar over maanden, weken, een week hadden… In heel korte tijd leverde  hij heel veel in. Lopen ging moeizaam en zijn model veranderde. Ineens had hij ook een rare dikke buik.

Zaterdag wandelde ik samen met Amy en Flip met een vriendin met een even oude spaniël. Zondag kwam Erna en hadden we een heerlijke tijd in de duinen. We maakten veel foto's, maar we maakten ons ook zorgen!

Maandag 16 december 2013 hadden we een dag gepland naar Den Bosch en naar de familie van Amy. We wandelden met alle honden in Herperduin en Flip was op zijn manier actief, vooral omdat Marjolein een boterham in haar zak had. Maar we begonnen ons erop voor te bereiden dat de afspraak die ik 's morgens al voor de avond had gemaakt om even te overleggen met de dierenarts, wel eens heel anders zou kunnen worden ingevuld. Erna bedacht hetzelfde en bood aan om mee te gaan naar de dierenarts.

Om 19.00 uur kwam Erna en ze zag het direct: dit is het einde en we waren het er gelukkig allemaal helemaal over eens…

Het was vreselijk om Flip zijn tuig om te doen en met hem het huis uit te wandelen. Zo als altijd liep hij zo trouw en bereidwillig mee, terwijl bij ons de tranen stroomden.

Bij de dierenarts vertelden we in tranen dat we ons zorgen maakten en ook dat we absoluut niets meer wilden wat levensverlengend zou zijn. Flip was tenslotte bijna 13 jaar, had al jaren staar (zag hij nog wel iets?) en zijn gewrichten werden steeds slechter.

Beroepshalve somde de dierenarts alle mogelijkheden op en deed ook nog een punctie om te kijken of het bloed of ander vocht was in de buik. Het spoot er uit, maar was geen bloed, een relatief goed teken. Maar… een milt eruit halen of een andere operatie? Nee, we bleven bij ons standpunt en de dierenarts en de assistente gaven ons achteraf allebei gelijk: "Wij dachten tenminste aan het dier, en niet aan onszelf!" Dus: "Dan neemt u nu afscheid van Flip?". In duet: "Ja!".

Flip liep trouw mee naar de OK, wij gingen op de koude grond zitten en Flip kreeg een spuitje. Vrijwel direct viel hij op onze benen in slaap. Een tijdje later kwam de dierenarts en hij vroeg nogmaals of we het er mee eens waren en Flip kreeg zijn tweede spuit. Het duurde niet lang, of hij was overleden. We aaiden hem nog een poosje en ik sloot zijn ogen.

Als we naar hem keken zagen we dat de voorkant er oud, maar nog goed eruit zag, maar de achterkant was zichtbaar ziek. Nee, we waren geen week, geen dag, wellicht zelfs geen uur te vroeg!

Verdrietig reden we met het lege tuig terug naar huis, en we huilden met ons drieën om dit verschrikkelijke verlies. Erna reed naar huis en Ondine maakte een 'rouwbericht' voor mail en facebook.

Er kwamen vele tientallen reacties via post, mail en facebook. Flip was echt een speciale hond, die in zijn leven voor Erna heel veel heeft betekend maar ook veel andere mensen heeft geraakt.

Dat gaf troost, evenals de prachtige foto die in oktober van Flip was gemaakt en het schitterende fotoboekje dat Erna heeft samengesteld.

  

Rijnsburg, december 2013

Ondine de Hullu

Op twee kerstdag naar het strand

Wie zou er het meeste hebben genoten???

Amy en kinderen

Prachtig om te zien hoe Amy met de kinderen speelt (en andersom) en hoe ze elkaars gedrag spiegelen!

Erna's terugblik op 2013

Op de volgende link is een mooie terugblik te zien op 2013 met prachtige foto's van Kaiko en Erna. Ook nog beelden van Flip!
http://www.hulphond.nl/blogitem/?90044861&rl=1

Uitwaaien...

Uitwaaien op het strand en even vlakbij Flip zijn, die deze week is uitgestrooid in zee.

Herperduin, Flip's laatste dag

Heel veel foto's van een wandeling in Herperduin. Daar had Flip als hond in opleiding en met Erna al heel veel pootpassen liggen. Nu met de hele familie van Amy (Marjolein, oma Evita, mamma Famke en halfbroer Sjef) even heerlijk wandelen, nog zonder het besef dat dit werkelijk de laatste wandeling zou zijn...

Eerst een selectie van foto's waar Flip op staat.



Meerdere prachtige series actiefoto's van de hele meute vandaar het enorme aantal...

Afscheid van Flip

Flip

1-2-2001    16-12-2013

Tot ons grote verdriet hebben we vanavond moeten besluiten om Flip te laten inslapen.

Tijdens de laatste twee weken zagen we hem veranderen, in de laatste dagen ging hij heel snel achteruit.

In goed overleg - en zoals we dat altijd al hadden besproken - hebben Erna, Marita en ik besloten af te zien van verdere onderzoeken en de kans op toenemend lijden en een verdere aftakeling.

Wij zullen deze heel bijzondere (hulp)hond ontzettend missen, maar hij is gestorven zoals hij heeft geleefd, rustig, waardig en met toegewijde aandacht voor ons!

Ook kleine Amy zal haar grote makker missen, ze heeft zoveel van hem geleerd en zo vaak aandoenlijk met hem gespeeld.

De herinneringen aan een prachtig leven, met gisteren nog een duinwandeling in Katwijk en vandaag een wandeling in Herperduin, zullen wij altijd met ons meedragen!

Veel plezier, Flip, daar achter de Regenboogbrug, waar in ieder geval Boris, Beau en heel veel andere hondenvriendjes op je wachten!

Erna Aarsen

Ondine de Hullu

Marita Netjes

Amy

Naar de duinen met Erna en Kaiko

Even heerlijk genieten van zon, frisse wind en heerlijke honden!
We maakten allebei meer dan 50 foto's en aan elke foto is wel iets heel aparts of leuks. Dus de selectie hieronder is nog steeds groot!

Uitwaaien op het strand

Voor het eerst op het strand!
Lekker hollen, Flip lekker snuffelen...
We zagen een pup van 14 weken, uit de verte waren ze niet van elkaar te onderscheiden, al bleek de ander bruin te zijn. Amy schoffelde haar na wat spelen onderuit en Flip kwam nog even 'helpen'. Wel bracht Amy de bal van de ander netjes bij mij terug!

Amy ontmoet haar broer Jeroen

Heerlijk ravotten en rennen, zo snel en beweeglijk dat de foto's vaak niet scherp zijn.
Erna's broek en rolstoel bleven niet schoon...
Daarna alle vormen hulphond (in opleiding, in functie, met pensioen en 'niet toegelaten') op de foto.

Duitsland

Amy's eerste buitenlandse reis en hotelnacht.
Daarna lekker wandelen, speelvechten en oefenen in het Slotpark.
Toen ook nog socialiseren op de Kerstmarkt: 1000 geuren, 1000 geluiden, 1000 benen.... Daarna lekker in de auto met Flip en een gevulde Kong , terwijl de dames nog even winkelden.

Amsterdamse Bos

Even een rondje bos na een afspraak in Uithoorn.
Beide honden genoten van het modderige bos!
Flip mocht even zwemmen, Amy keek heel geïnteresseerd toe hoe Flip dan  - op zijn kop na - verdween en met dat spannende speeltje weer terug kwam!

Naar het uitlaatveldje tijdens het ochtendspeelkwartier

Om half negen 's ochtends is het altijd gezellig druk op het uitlaatveldje.( Flip sliep diep en vast, dus die lieten we thuis.)
Amy ging er vol in, hoewel ze voor sommige honden groot ontzag heeft. Een jonge Golden was wel erg enthousiast: Amy is een aantal keren holderdebolder over de kop gegaan!
Toen alle baasjes ineens trek hadden in koffie en vertrokken stond ze -  moe en met modder overal - beteuterd naar het hek te kijken.

Intelligentiespelletje

Dat is leuk en (in)spannend, samen met Flip snoepjes zoeken!


De volgende dag wel heel erg veel 'socialisatie': tijdens de examendag voor instructeurs rollatordansen heel veel mensen gezien en door allerlei verschillende mensen even uitgelaten. In de kamer van het secretariaat en het theorie-examen liepen de vrouwtjes (en anderen) maar in - en uit: een mooie training tegen 'verlatingsangst'. En gevulde kongs en verschrikkelijk lekkere kluiven maakten veel goed!


De dag daarna rust, op een lekkere wandeling in de duinen na. Jammer genoeg vergat Ondine het fototoestel, wan de blauwe werpschijf, die Flip ook zo leuk vindt, was helemaal het einde voor Amy: apporteren, er mee rondsjouwen en zelfs even spelen met een ander hondje met dat ding in haar bek!

Groenendaal

Met Maureen, Erna en Kaiko naar Groenendaal voor een heerlijke herfstwandeling en een ontmoeting met tientallen honden.

Week vier

Weer wat slaapfoto's: Flip heeft zelfs een dutje gedaan IN de bench!
En groeide Amy eerst heel erg in de hoogte (zodat ze ineens bij de drinkbak van Flip kon), de laatste dagen gaat het heel hard in de lengte, d.w.z. dat de afstand tussen kop en staart snel groter wordt!
De bolle baby-pup is nu vervangen door een miniatuuruitgave van een 'echte' hond. Motoriek en gedrag veranderen mee en dat is erg leuk om te volgen!

Heerlijk naar het bos!

Met Erna en Kaiko naar Groenendaal in Heemstede. Tientallen honden in alle soorten, maten en leeftijden en veel mensen en mensenkinderen: één groot socialisatiefeest!



Daarna slapen... en zo kan dat eruit zien:

Amy is aan het werk....

Amy was een hele dag mee naar naar het werk!

 Goed opletten of er niet NOG iets lekkers uit de tas komt...

 Zoekplaatje.... Niet echt het rustigste plekje, maar toch diep in slaap!

Gespeeld in de duinen, buikje vol (uit Kong en bal), 

vrouwtje hoorbaar in de buurt, dus... slapen!

Samen slapen voor de bench...

Of alleen in de bench...

Samen spelen 

 Samen de krant brengen.... niet meer helemaal te lezen...

Werken...

Vandaag heeft Amy gewerkt! Nou ja, Ondine gaf les en Amy sliep, keerde haar waterbak om, zodat ze er beter mee kon spelen en gooide een stoel om die bovenop haar belandde! (Schrik!)
Omdat de locatie in de duinen ligt, maakten we voor en na de les een heerlijke wandeling. We ontmoetten daar verschillende honden. Vlak voor het begin van de les nog even snel naar buiten: ja, bingo!!!! Daarmee voorkwamen we een stinkend cadeautje onder de les :). In de pauze een plasje en weer duizend knuffeltjes van allerlei collega's.
Vanmiddag even met twee honden naar het dorp. Na een onstuimig begin, waarbij Amy steeds in de riem of hals van Flip hing, verliep de wandeling prima.
Opschieten? Nee, dat niet, want iedereen wil 'dat droppie' aaien. "Is dat moeder en dochter? Wordt dat ook een hulphond?, Waarom is die met pensioen? Hoe oud is hij dan?" Etc. etc....
In drie winkels ging het ook prima, zeker in de laatste: de dierenwinkel, waar we alleen even gedag gingen zeggen. Uiteraard kregen de honden knuffels en koekjes.

Morgen de hele dag 'werken', zelfde locatie, dus 's morgens, in de pauze en aan het einde van de dag de duinen in! En voor de andere uren een aantal kongs en andere (gevulde) speeltjes mee!

Feest op het uitlaatveld

Voor het eerst even op het uitlaatveldje tijdens de drukke 'ochtendbijeenkomst'.
Wat een feest en wat een waterballet. Gelukkig zijn Flip en Amy van zichzelf al zwart....

Twee weken in huis...

Flip en Amy zijn al bijna onafscheidelijk te noemen. 

Ze zoeken elkaar steeds op, slapen, stoeien en spelen samen!

In de duinen

Lekker in de duinen., bij harde wind, regen en zelfs wat onweer.
Het is heel spannend om Flip te volgen, maar als hij te ver vooruit gaat, dan rent Amy maar liever terug naar het vrouwtje!
De bal brengt ze ook al netjes terug, maar Ondine had geen handen over om dat ook te filmen, want gooien, terugroepen, aannemen, belonen en filmen, dat gaat niet tegelijk!
Thuisgekomen ging Amy met twee gevulde Kong's (haar middagmaal) in de bench en Flip kroop op het kleedje vlak naast de bench.... Rust!

Slapen....

Amy kan heel erg lekker slapen, thuis, op cursus bij DogVision en bij een cursusdag van het rollatordansen...
En natuurlijk is het speelkleed van Erna bij actieve buien erg interessant!

Dieren ontmoeten...

Schapen en geiten zijn best leuk, maar...

... ezels niet, want juist toen we er naar toe wilden, begon één van de ezels te springen en oorverdovend te balken, omdat  er iemand met eten aankwam!
Dus... wegkijken, snuffelen en van alles doen, behalve... kijken!

Puppy Party, Beeckestein, 26 oktober 2013

Twee albums met foto's van de puppyparty met Erna, Alyda, Kaiko en Zorak en heel veel andere hondjes en baasjes...



Dank, Erna en Alyda, voor het maken van al deze foto's!

Alweer avonturen...

Verzamelen en alles naar je bed slepen....
En na een vermoeiende dag onder een drukke maaltijd bij de kleinkinderen gewoon inslapen onder de stoel.

Duinen

Amy laat duizendenéén (1001) manieren zien om in een kar te zitten en wordt bijzonder bedreven in twee mogelijkheden:
1. hoe kom ik dichtbij de hand die ook de tube beloningszalmpasta vasthoudt?
2. hoe zorg ik ervoor dat de kar kantelt en ik uit kan stappen?

Amy verovert het huis

Ik ben geen ekster, maar ik verzamel al mijn speelgoed 

in de mand van Flip!

Er slingert dus nergens wat rond!

En ik slaap het liefst op kussens van Flip en 

soms in onmogelijke houdingen.

 Flip moet dus maar zien waar hij kan slapen....

De eerste dag!

De eerste 24 uur, het grootste bed inpikken, kennismaken met buren, heerlijk ontspannen spelen en slapen tijdens een rolstoeldansles en genieten met Flip, Kaiko en Erna in de duinen!

Amy

De eerste 12 weken:

De operatie bij Amy

Amy is op 7 oktober 2013 geopereerd aan een gespleten gehemelte. Hier de foto's van vóór, vlak na en 10 dagen na de operatie.

Speurtocht KCK, Heemstede

Een heerlijke middag voor hond en mens bij Kynologenclub Kennemerland vanwege het 100 jarig bestaan van Groenendaal.
Hulphonden Kaiko en Zorak, Flip, een geleidehond in opleiding en Maureen, Erna, Alyda en Ton, Hanneke en Ondine genoten van een survivaltocht langs spannende paden, posten met informatie en heel veel honden.

Frank logeert bij Flip

Van donderdagavond tot maandagmorgen heeft Flip een gast: hulphond Frank (2 jaar oud) van Rivka Smit.
Natuurlijk gingen we elke dag even op pad, naar strand of duinen!

rollatordansen, best hip!

Collega hulphond Soul doet actief mee met de promotie van rollatordans! Zijn vrouwtje Wiepy volgt ook de opleiding instructeur rollatordans en doet mee op 20 oktober 2013 in Ermelo aan de allereerste NK rollatordans!

Flip ontmoet Amy

Als we aankomen liggen ze allemaal buiten, Amy iets verwijdert van de rest. Flip speelt wat met Zjef en springt daarbij NIET in de vijver!
Als Marjolein met een zacht geluidje de aandacht van de puppies trekt zijn ze allemaal direct klaar wakker!
Flip vindt het spannend en Amy is nieuwsgierig en ondernemend! Halfbroer Zjef kijkt toe.

Na alle indrukken verdwijnt er in een razend tempo een heel bakje brokjes. Daarna nog wat water uit de fles, omdat drinken uit een bakje niet echt goed gaat.

Dan zetten we haar terug bij haar broertjes en zusjes en valt het hele spul snel in diepe slaap!

Kaiko is een circushond?!

Kaiko is een vrolijke hond, soms net een clown en hier springt hij soepeltjes door een hoepel!

Flip krijgt misschien een klein 'zusje'!

Dit is Amy.

Amy werd ruim drie weken geleden geboren in een nestje voor Stichting Hulphond Nederland, maar bleek een geringe mate van 'schisis' te hebben. (Schisis is een aangeboren afwijking van het gezicht, die zich kenmerkt door een spleet of groef in bovenlip, kaak of gehemelte.)  Hierdoor kon Amy niet bij haar moeder Famke drinken. 

Marjolein Meesters besloot haar, vanwege de zichtbare wil om te leven, toch een kans te geven en voedt haar met een flesje.

Flip oefent alvast hoe het is om zijn bed te delen...

Rond week 6 zal de dierenarts beoordelen of een operatie mogelijk is en zo ja, dan zal deze rond week 9 plaatsvinden. Als alles zich dan nog steeds gunstig ontwikkel en Amy een goed en normaal leven zal kunnen leiden, dan verhuist Amy enkele weken later naar Rijnsburg.

Hulphond Kaiko: Bananen pellenMijn vrouwtje had weer eens wat ni...

Hulphond Kaiko: Bananen pellen

Mijn vrouwtje had weer eens wat ni...: Bananen pellen Mijn vrouwtje had weer eens wat nieuws een paar weken geleden. Haar handen vinden bananen pellen niet fijn dus mocht ik het...

Hulphond Kaiko: Denken

Hulphond Kaiko: Denken: Warm weer, Eindelijk schijnt de zon, baasje blij maar ik heb het wel warm hoor. Gelukkig had Nans,, van de trimsalon `t hofje mij vorige we...

SummerSchool KC Kennemerland

Zomer 2013, Trainster: Astrid van Kooten,

Hulphondengebruikster Erna Aarsen en Alyda Griffioen met respectievelijk Kaiko en Zorak hadden zich ingeschreven voor de SummerSchool met allerhande speels activiteiten voor hun honden. Er was een grote belangstelling, zodat er steeds een wisselend gezelschap was van 6 tot 7 honden en hun baasjes.

Ik vroeg Astrid toestemming om mee te komen i.v.m. met mijn opleiding bij DogVision en om, indien nodig, een stel extra handen en voeten te zijn voor Erna en Alyda. Vanwege mijn vakantie, kon ik slechts drie van de 6 lessen bijwonen.

Elke les bestond uit drie of vier verschillende activiteiten, waarbij afwisselend behendigheid, snelheid en/of gehoorzaamheid werd gevraagd.

Enkele voorbeelden:

·        Kan de hond langs een verleidelijke rij speeltjes snel naar zijn baas lopen, of moet elk speeltje worden besnuffeld en opgepakt?

·        Wie kan het snelste een bepaalde opdracht uitvoeren en is dan als eerste aan de overkant?

·        Wie vindt het speeltje?

·        Wie is kwispelkampioen?

·        Kan de baas vier glazen water op een blaadje heen en terugbrengen en ondertussen slalom lopen met de hond?

Kaiko en Zorak vonden het, net als de andere honden, één groot feest en ze waren elke keer opgewonden als ze het veld opkwamen. Het overdragen van een mandje met daarin een bedankkaartje (aan het begin van de laatste les) verliep dan ook niet geheel vlekkeloos. Het was zo spannend om Astrid weer te zien! Maar de intentie was goed.

Kaiko gedroeg zich soms als een clown, maar op de laatste dag ontroerde hij iedereen toen hij uit de tunnel kwam, zijn riem kwijt was en die spontaan even zelf uit de tunnel ging halen!

Zorak stormde na elke oefening direct terug naar Alyda. (De oude rolstoel manoeuvreert zo slecht, dat Ondine even de ren- en slalomspelletjes met Zorak deed.) Hij werd unaniem gekozen tot kwispelkampioen!

 

Astrid wist alle baasjes en honden te motiveren, ze legde de spelletjes goed uit en iedereen voelde zich veilig. Soms leek ze net een sportverslaggever: “Kijk hem gaan, goed, hoor, oei, bijna, ja, dat is even verleidelijk, maar nee, hij doet het niet, goed gedaan!”. In haar stem en verhalen zaten aanmoedigingen voor baas en hond, complimenten en tips voor de baas en stembeloningen voor de honden. Ook speelde ze steeds in op de verschillende (on)mogelijkheden van hond en baas. Erna en Alyda hoefde zich niet speciaal of anders te voelen en de hulphonden deden het prima.

Mijn gepensioneerde hulphond Flip (de vorige hond van Erna) krijgt vaak te horen dat hij nu, tijdens zijn pensioen, eindelijk kan genieten. Ja, hij geniet, maar ook zijn hele werkzame leven was een feest, 24 uur per dag bij het baasje en altijd aandacht en activiteiten: welke ‘gewone’ hond krijgt dat? Zorak en Kaiko kregen daarbij ook nog deze zes feestavonden, ze boffen met zulke actieve vrouwtjes en met de inzet van Astrid.

Het waren leuke, afwisselende lessen, waaraan iedereen plezier beleefde.

Bedankt!

Ondine de Hullu

Het lukt...

Ja! Ophalen en brengen!

Zorak leert apporteren

Bij deze modderpoel zijn beide honden in hun element en heeft Flip gisteren en vandaag goed laten zien hoe dat gaat, die bal ophalen en terugbrengen. En heel langzamerhand gaat Zorak het ook snappen.

Pinksterweekend 2013

In het Pinksterweekeind van 2011 kwam Flip naar Huize Avondrood! We genieten nog elke dag van deze lieve hond, die langzamerhand wel echt oud wordt, maar nog steeds kan genieten van aandacht, duin en strand en... eten!


Kaiko is nu twee maanden bij Erna en hij doet het goed, kijk maar op: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=RZbzi00_exM

En om nog beter met Flip, met Kaiko en met Zorak die morgen komt logeren te kunnen omgaan, volgt Ondine een cursus leren met Honden bij DogVision (www.dogvision.nl). Heel boeiend en interessant.

Naar duinen en strand

Naar duinen en strand.... genieten voor allebei!

Met Kaiko naar het strand

Dat was genieten: een ijskoude wind, maar zo lekker voor allemaal!

Hutch logeert bij Flip

Uitlaatveldje, samen stoeien, strand en... rust...

Strand met Hutch en Flip

Met Morgan, Gregory, Hutch en Flip naar het strand.

Wie genoot er het meeste?

Naar de Keukenhof!

Met Alistair in de Keukenhof! Veel bekijks: het kind, de hond en... de combinatie!

Genieten in de duinen

 Tjonge, dat  was lekker! Een rondje duinen (buiten het hek), echt genieten!